Menu

Toelichting Bestuur

21 november 2014

Door Emile Frieser

Allen,

Het zijn zware tijden. Logischerwijs ontstaat er dan een hoop tumult op social media en in de pers. Dat brengt in dit geval ook onrust en negativiteit met zich mee. Aangezien ik geluiden opvang dat men het wat stil vindt van onze kant wil ik toch even een update geven, maar weet dat op voorhand dat wij volcontinu aan het bellen, mailen en lobbyen zijn om de club te redden.

Laat ik gewoon maar even een aantal vragen beantwoorden die ons veelvuldig bereiken.

Hoe kan er nu ineens alweer een tekort zijn?
Er is niet "ineens weer een tekort". Het financieringstekort op de begroting was bij start van het seizoen al bekend en is ook breed in de media gecommuniceerd.

Hoe kun je nu beginnen met een financieringstekort?
Iedere ijshockeyclub begint met een financieringstekort. Er is een begroting en een groot deel van de fondsen worden gedurende het seizoen binnengehaald. De marge die wij hadden werd voldoende geacht op basis van gewekte sponsorverwachtingen, alsmede informatie uit verleden en andere clubs.

Helaas is de aanwas van sponsors minder snel verlopen dan gehoopt, waardoor de startgelden langzaamaan opraken aan operationele kosten, met name spelerssalarissen. Onze naamsponsor heeft met ons afgesproken dat in november de situatie zou worden bekeken met betrekking tot het uitzicht op het afmaken van het seizoen. Dat uitzicht was onvoldoende zeker en daardoor wordt de tweede termijn niet uitbetaald. Het risico wordt te groot geacht. Dat kost ons tijd om te handelen, want tijd is momenteel geld. Bepaalde andere sponsorgelden zijn om fiscale redenen pas in januari betaalbaar gesteld en ook dat scheelt wat in de tijd. Wij hadden echter op basis van vele indicaties verwacht dat wij meer middelen zouden ontvangen die ons in staat zouden stellen om de tweede betaling van Laco zeker te stellen en mede daarmee tot januari te komen. Helaas zijn wij sinds de start van het seizoen voor vele tienduizenden euro's teleurgesteld door potentiële sponsors.

Wat is de huidige status?
Er is een leuk begin binnen, maar er moet nog veel bij om het seizoen te garanderen.

Waarom moet er nu ineens € 85.000,- op tafel? Die heb je toch nog niet allemaal ineens nodig?
Zoals gezegd was die behoefte al aan het begin van het seizoen duidelijk. Van "ineens nodig" is geen sprake. Ook hebben we die € 85.000,- nu niet direct liquide beschikbaar nodig. Met dat geld kunnen wij het seizoen afmaken inclusief alle salarissen en andere kosten. Alle bekende uitgaven zijn erin verwerkt, maar niet alle kosten moeten uiteraard nu al worden voldaan. Salaris betaal je per 4 weken.

De reden dat wij ze nu wel deze week zeker willen stellen is dat wij voortdurend met negatieve publiciteit te kampen hebben en daardoor met steeds verder gereduceerd sponsorvertrouwen. Dat is wat ons al een jaar in de weg zit en daar kunnen wij weinig aan doen. Het is een vicieuze cirkel. Er is geen geld, dus geen vertrouwen, dus krijg je geen geld, dus heb je geen geld, dus is er geen vertrouwen etc.

Die vicieuze cirkel kun je alleen doorbreken als je zo goed mogelijk vertrouwen wekt en garanties biedt. Dat verklaart in de eerste plaats waarom er zo laat is gecommuniceerd. Ga je roepen dat je hard geld nodig hebt, hoe logisch dat ook is, dan lopen mensen weg. Pas op het allerlaatste moment trek je aan de bel, hoewel wij dus al in september duidelijk hebben gemaakt dat we nog heel veel geld nodig hebben en daar sindsdien ook voortdurend aan gewerkt. Zo'n 70 potentiële sponsors zijn benaderd. Inclusief de partijen die we voor de start al hebben benaderd zijn dat er 210. Al die tijd zien wij de pot uiteraard slinken, maar daar ga je niet mee lopen adverteren. Dat helpt gewoon niet. Je wilt niet bedelen, maar helaas worden we nu zo ongeveer weer gedwongen dat toch te doen.

Om het vertrouwen te wekken willen wij sponsors nu de garantie geven dat wanneer zij gelden toezeggen, wij die alleen incasseren als we het seizoen ook kunnen afmaken. Anders lijkt het inderdaad een "bodemloze put", zoals nu ten onrechte in de media wordt gesuggereerd. Als sponsors weten dat wij hun geld niet zullen incasseren tenzij dat in totaal voldoende zal zijn om het seizoen af te maken, dan zullen ze eerder bereid zijn om te sponsoren, omdat ze weten dat ze niet over 4 weken hun geld kwijt zijn.

Zo is het toch ook een bodemloze put? Er moet steeds geld bij!
Het is geen bodemloze put. De put is halfvol gestort bij aanvang van het seizoen en nu nog € 85.000,- diep. Wordt die aangevuld dan is het seizoen veilig. Er is nooit gezegd dat het seizoen volledig gefinancierd zou zijn, enkel dat het fundament er was om te kunnen starten, maar dat er nog veel geld bij moest. Er is van meet af aan duidelijk gemaakt dat er nog geld in de put moest om deze te dempen. Ook in de VIP heb ik dat veelvuldig duidelijk gemaakt in speeches. Kennelijk vergeten de mensen en de media dat echter snel.

Iedereen denkt dat er niets aan de hand is! Logisch dat niemand dan de noodzaak voelt om te sponsoren!
Het goed lijkt te goed te gaan wordt ons idd. ook wel eens verweten. Tja, wellicht. Aan de ene kant zeg ik daarop dat het dan dus nooit goed is. Is er niets aan de hand dan sponsoren mensen niet, omdat het toch wel goed lijkt te gaan. Is er wel wat aan de hand, dan is het een bodemloze put en durven mensen niet te sponsoren.

Zo werkt het echter niet. De realiteit is dat een goed lopende organisatie voor serieuze sponsors veel interessanter is dan een noodlijdende. Daarom wil je uitstralen dat het goed gaat, omdat partijen graag meedoen in een mooie, goed lopende organisatie. Je wilt sponsors niet vragen om je club te "redden". Je wilt dat sponsors je club steunen, omdat ze daar iets voor terugkrijgen: reclame, naamsbekendheid en in het nieuwe model, zakelijke relaties en ondernemerskansen door te netwerken in de business club. Dat alles moet uiteraard liefst niet onder dreiging van een faillissement zijn, want daar stop je je geld niet in. Dan ben je het kwijt.

Alleen sponsors die een echt ijshockeyhart hebben zijn geïnteresseerd in het "redden" van de club, maar sponsors met een ijshockeyhart die nog iets willen doen zijn helaas dun gezaaid. Er is echt verschrikkelijk veel sponsorvertrouwen kapot gemaakt in het verleden. Ik weet dat mij verweten wordt dat ik oude besturen te kakken zet, maar ik heb vanmorgen nog met een potentiële sponsor gesproken die mij vertelde dat hij de Eaters niet wilt steunen, waarbij hij in geuren en kleuren vertelde hoe er in het verleden met zijn geld werd omgegaan. Ik verzin dat niet en ik weet ook niet of dat waar is. Feit is wel dat wij er veelvuldig mee worden geconfronteerd dat de sponsorgemeenschap in de regio erg cynisch is over de betrouwbaarheid van de club. Als ik het artikel van Bas Dingemanse lees, waarin een opsomming wordt gedaan van de geschiedenis, begrijp ik dat. Ik sprak van de week met burgemeester Cox en wethouder Guyt. Die vertelden mij dat er in 2012 € 55.000,- in strijd met alle beleid met goedkeuring van de gemeenteraad uiteindelijk rechtstreeks een faillissement in is gedoneerd. In het artikel van Bas Dingemanse kun je lezen dat dit kwam door een belastingschuld van € 100.000,-. Het gemeentebestuur kan dus niets doen, ook al gunnen ze het ons. Ze zien ook dat er hard gewerkt wordt. "Als wij bij de gemeenteraad aankloppen om meer geld voor de Eaters, dan worden gewoon uitgelachen. We kunnen het gewoon niet meer verkopen.", is het antwoord.

Ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is, maar iedereen weet (of denkt te weten) dat dit soort zaken is gebeurd. Het staat breed uitgemeten in de krant. Het is zeer, zeer moeilijk om daar tegenop te boksen. Ik kan dat niet verbloemen. Over ons wordt ook van alles geschreven en daarvan is maar de helft waar. Dat zal vast ook gelden voor oude bestuurders, maar als ik dergelijke verhalen van de burgemeester hoor, dan wordt ik daar wel heel verdrietig van, want wij staan erdoor in de kou. Ik maak echter niemand persoonlijke verwijten. Ik was er niet bij en kan niet vaststellen wat er toen allemaal speelde. Voor zover nodig wijs ik er wel op om de vele verwijten die óns worden gemaakt te nuanceren. Dat lijkt mij legitiem. Je mag mij en dit bestuur altijd om verantwoording vragen over wat wij doen, maar wij kunnen geen verantwoordelijkheid nemen voor zaken die in het verleden zijn gebeurd, maar waar wij wel mee moeten dealen nu.

Is het na dit weekend dan echt voorbij?
Wij blijven vechten om de fondsen binnen te halen om het seizoen af te maken. Lukt dat niet, dan gaat zondagavond voor het laatst het licht uit. Mede vanwege de garantstelling door HDE spelen wij dit weekend. Wij maken maandagochtend de balans op.

Er is één mogelijk escape en dat is als er sponsors uit eigen beweging bereid zouden zijn om geld te sponsoren dat wij direct mogen gebruiken om de lopende kosten te financieren, zonder dat zij eisen dat we het seizoen afmaken. Als partijen bereid zouden zijn om op die manier tijd voor ons te kopen, dan gaan wij daarmee verder. Dat vragen wij niemand. Dat kunnen we niet maken. Dat is aan de sponsors zelf.

Wat zijn de kansen dat we het nog redden?
Dat valt moeilijk te zeggen. Er lopen voortdurend gesprekken en onderhandelingen, met kleine en (hele) grote partijen. Wij blijven vechten en geloven tot het licht uitgaat. We hebben eerder meegemaakt dat op het laatste moment de helpende hand werd toegestoken. Dus het kan. Ik krijg net bericht dat een relatie van een oud klasgenoot, een muzikante, een benefiet wilt organiseren, omdat ze niet tegen onrecht kan. Dat raakt mij heel diep. We doen er met zijn allen echt alles aan, maar iemand moet de rekening willen betalen. Ik ben niet zo draagkrachtig dat ik dat zou kunnen. Anders zou ik dat nu doen. Ik blijven hopen op en vechten voor de mogelijkheid dat iemand de handschoen oppakt.

Waarom zou iemand de club sponsoren? Is er reden tot optimisme?
Ja, dat is er. Anders zouden wij onze tijd nuttiger gaan besteden. Het gaat op alle fronten de goede kant op, behalve qua sponsoring. De hal zit redelijk vol, sportief gaat het gezien waar we vandaan komen prima. Ik ben in de media en op Facebook afgemaakt, omdat ik dat zei, maar het is waar. Wie had na vorig seizoen gedacht dat we competitie zouden kunnen leveren? Wie had gedacht dat we überhaupt zouden starten? We merken dat er langzaam iets op gang komt, alleen vooralsnog gaat dat niet snel genoeg.

We hebben prima plannen om dit seizoen al nieuwe zakelijke initiatieven te ontplooien die meer inkomsten zouden moeten genereren buiten de bordjes, game screen reclame en business seats (en kaartverkoop, maar die gaat prima!). De hele ijshockeywereld is zich rot geschrokken en iedereen weet dat het volgend jaar anders moet. Er worden al stappen gemaakt binnen de bond om daar naartoe te werken. Het moet en kan ook allemaal anders, maar daar is geld voor nodig, want een voortijdig einde van het seizoen zou weer een deuk in het imago van de Eaters betekenen en een nog moeilijker start volgend jaar, als dat al lukt. Het is het ontbrekende puzzelstuk, maar een fundamenteel puzzelstuk. Zolang wij ons om een paar euro druk moeten maken, kunnen wij ons niet druk maken om alle andere zaken. Je komt dan aan besturen en kansen creëren niet toe. Het is puur overleven.

Zouden we het seizoen kunnen afmaken, dan zouden wij ook de gelegenheid hebben om nog veel meer redenen tot optimisme te creëren. Het is de kip en het ei. Zonder geld, geen optimisme en zonder optimisme geen geld. Maar met geld maak je geld en met geld kun je bouwen aan succes. Zo simpel is het en zo simpel kan het zijn.

Conclusie
Wij blijven knokken. Dat doen we al een dik jaar en dat gaat onverminderd door. Ik heb veel tijd gestoken in deze update, omdat jullie steun essentieel is en ik toch de tijd wil nemen om jullie te informeren. Ik ga nu echter verder met mijn eerste prioriteit en dat is het creëren van aandacht voor de situatie. Zo een TV-interview met L1. Straks SBS 6 Hart van Nederland. We zetten alle geschut in.

Winners never quit and quitters never win. En moet ik dan toch de aftocht blazen, dan doe ik dat met mijn bestuur en de hele organisatie met opgeheven hoofd, in de wetenschap dat wij er alles aan gedaan hebben. Maar de race is verre van gelopen. We believe! En daarom roep ik nog maar een keer keihard en uit volle borst:

Let's go, Eaters! Let's go!

dit artikel werd u aangeboden door:

© 1968 – 2024 Hosted by Movaworks | Developed by ISL Marketing & MDesign Web+Graphic Studio
Shopping cart0
There are no products in the cart!
Continue shopping
0
linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram