Menu

Goodbye El Capitano!!!

22 maart 2019

Voor de Microz Eaters zit het seizoen erop. Nog een laatste training, nog ff met elkaar dollen en kuiten, samen een biertje en dat was het dan. Het seizoen 2018-2019 is, voor de spelers, voorbij. Mijn afspraak met Peter Knops en Andy Tenbult met een uitgebreide terugblik en voorbeschouwing op het seizoen 2019-2020 moet maar even wachten. Ik zie Glenn Bakx, de man die zijn laatste seizoen gespeeld heeft, zitten en schuif bij hem aan.

“Potverdorie Glenn, dit was het dan. De laatste training tussen de mannen. Hoe voelt dat?”
Glenn: “Ja, dit hier, vanavond op het ijs, is natuurlijk geweldig lachen. Yan, Nick en Sebastian op goal. Dikke pret met elkaar”. Terwijl Glenn praat wordt Nick gepasseerd en galmt de bulderende lach van spelers door de hal. Een team van vrienden is het geworden. Allemaal zijn ze aanwezig. Geblesseerd of niet, druk of niets te doen. Het maakt niets uit. Alle spelers waren vanavond in de hal. Ik zou ze allemaal wel even willen spreken, maar ik beperk me nu ff tot Glenn. De man die sinds 2006 het Eatersshirt aantrok en slechts één jaar afwezig was.

Uitgerekend het kampioenschap jaar in 2011/2012 koos Glenn voor Red Bull Crached ice avontuur. Een avontuur waar al gauw bleek dat Glenn met de wereldtop mee kon. Toch de vraag of hij nooit spijt heeft gehad van zijn keus? Een kampioenschap van de Eaters meemaken lijkt me immers ook uniek. Glenn twijfelt geen moment: “Natuurlijk had ik graag kampioen geworden met de Eaters, maar wat denk je welke ervaring zo’n RBC geeft. Voor bijvoorbeeld 150.000 uitzinnige Canadezen die berg af stormen. Ik had het voor geen goud willen missen.”

 

Dit seizoen zat je vlak bij nieuwe prijzen? “Ja zeker, we hebben de kans gehad om finales te spelen. Het was steeds net niet. Gemiste kansen, vreemde straffen, kleine dingen, het speelde allemaal een rol. En vergeet niet, we speelden tegen gewoon goede teams. Tegen Nijmegen, de Nederlands Kampioen en Bekerwinnaar lukte het wel en afgelopen week tegen de Belgisch Kampioen en Bekerwinnaar net niet. En nee, we speelden geen super mooi hockey, maar dat deden Nijmegen en Herentals ook niet. Vooral werkhockey werd er geboden door alle partijen. Tot aan het gaatje en vaak er net overheen.

Ja, en na de wedstrijd in Herentals bedanken we onze trouwe fans, gaan naar de kleedkamer en kijken elkaar, met tranen in de ogen, aan. We konden janken maar zijn gelijktijdig trots. Het is voorbij  maar we kunnen met opgeheven hoofd dit seizoen verlaten. Het was een mooi seizoen, een mooi team, we hoorden bij de top 3, top 4 en als je kijkt naar onze jonge spelers hoe die zich ontwikkeld hebben dat zie je dat de toekomst voor Geleen er goed uitziet. Volgend seizoen kon wel eens een heel mooi seizoen worden. Ik ben dankbaar dat ik daar aan heb kunnen meewerken.”

En dan Glenn, dan winnen we mogelijk prijzen en dan ben je weer niet erbij? “Ja, ik weet het. Maar als we prijzen pakken dan is dat het gevolg van een groeiproces. Een groeiproces waar ik onderdeel van heb kunnen uitmaken. Pakken we prijzen dan zijn dat ook een beetje mijn prijzen. Maar nu is de tijd gekomen dat ik me echt moet gaan richten op mijn bedrijf Bakx Housing. We boeken momenteel zoveel progressie dat ik gewoon niet voldoende tijd kan vrijmaken om op dit niveau te blijven trainen en spelen. Maar ik maak me geen zorgen voor Eaters. Levi komt eraan net als nog een aantal jonge spelers. Die knaap boekt als verdediger echt vooruitgang en gaat dadelijk echt mijn plaats innemen.”

Glenn, we gaan afsluiten. Dank je wel, namens alle supporters, voor je inzet in deze mooie club.  Onze club!. Mooie tijden en minder mooie tijden heb je meegemaakt. Je bent de club altijd trouw gebleven. Zien we je nog in de hal? Glenn: “Natuurlijk, ik overweeg zelfs nog iets voor de club te betekenen maar weet nog niet in welke constructie. We gaan het zien.”

Ik heb teammanager Peter Knops gevraagd om een reactie op dit stuk.  Peter: “Glenn is een persoon die nodig gemist gaat worden, een ideale team captain in de breedste zin van het woord. Ik heb als Team Manager 5 seizoenen met Glenn als teamcaptain mogen werken en het dient gezegd te worden, het was een super samenwerking tussen TM en Captain, niets was Glenn te veel.. het was pure chemie.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Tja Red Bull Crashed ice…. Wel grappig, ik ben daar ook enigszins debet aan dat Glenn die keuze destijds heeft gemaakt. Tijdens de selectie destijds in Geleen heb ik hem bijgestaan en gemotiveerd en aangezet op door te gaan… ? Ik denk inderdaad dat RBC een ervaring voor Glenn is geweest die niemand hem ooit kan afpakken en daar heeft inderdaad een kampioenschap voor moeten schuiven…

Glenn, TOPPER.. ben blij dat ik deel heb mogen uitmaken van een gedeelte van je ijshockey-carrière en je leven, met een lach en een traan …. Ik ga je missen…

Tekst en fotografie: Jan Hofstede

 

dit artikel werd u aangeboden door:

© 1968 – 2024 Hosted by Movaworks | Developed by ISL Marketing & MDesign Web+Graphic Studio
Shopping cart0
There are no products in the cart!
Continue shopping
0
linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram